Bu kadar yüksek ücretle bu kadar büyük başarısızlığı yakalamak ciddi bir çaba gerektirmeli. Evet, özel okullardan bahsediyorum. Eğitimden çok gösterişin zirvesine çıkan, şaşalı tabelalarıyla göz boyayan okullar, Her şey var: Göklere çıkarılan öğrenciler, reklamlarla parlatılan başarı hikâyeleri, rengârenk üniformalar, süslü etkinlikler. Ama iş LGS veya üniversite sınavına gelince tablo ortada, başarı yok denecek kadar az.
PEKİ SONUÇ NE? LGS, ÜNİVERSİTE , KAÇ KİŞİ? HANGİ BÖLÜMLER?
Açık konuşalım: Özel kolejlerin büyük çoğunluğu bu yıl da LGS’de sınıfta kaldı. Tabelalar devasa, ücretler dudak uçuklatıyor ama başarı dipte. Artık gerçeklerle yüzleşme zamanı. Türkiye’de birçok özel okul, eğitim kurumu olmaktan çıkıp, lüks birer ego tatmin merkezine dönüştü.
Öyle okullar biliyorum ki, yıllardır eğitim veriyor ama daha bir öğrencisini bile fen lisesine gönderememiş. Ama havaya bakarsan sanki her yıl Harvard’a öğrenci yolluyorlar.
VELİLER PARA ÖDÜYOR, KARŞILIĞINDA NE ALIYOR?
Veliler tonla para ödüyor ama karşılığında aldığı şey ne? Sinema salonu olan okulda kitap okumayan çocuklar, kodlama sınıfı olan okulda dört işlemi yapamayan öğrenciler, özel okul adı altında satılan sadece vitrindir, gerçek eğitim değil.
Lüks bina, İngilizce tabela, pahalı servisler değil; nitelikli öğretmen, disiplinli çalışma ve doğru yönlendirme başarıyı getirir. Ama ne yazık ki özel okullar bu temel gerçekleri çoktan unutmuş durumda.
ÖĞRETMENLER EZİLİYOR, YÖNETİCİLER EĞİTİMDEN BİHABER
Kaliteli eğitim, kaliteli öğretmenle olur. Ancak birçok özel okulda öğretmenler düşük maaşlarla, büyük baskı altında çalışıyor. Yönetici koltuklarında ise eğitimden uzak, tamamen ticari düşünen kişiler oturuyor. Öğrencinin okuldan ayrılmasından korkan yöneticiler disiplin uygulamıyor. Öğrenciler bunu fırsata çeviriyor; okulda kimsenin diş geçiremediği bir ortam oluşuyor.
Bu tablo bana “Hababam Sınıfı”nı hatırlatıyor: Haylaz, tembel, baba parasıyla keyif yapan öğrenciler. Her şey var ama başarı yok.
BURS KAZANDI OYUNU
Bazı okullar velilere “çocuğunuz burs kazandı” diyerek umut aşılıyor. Oysa neredeyse tüm öğrenciler “burslu” görünüyor. Kayıt zamanı gelince servis, yemek, kıyafet, kitap ücretleriyle ailelere yüklü bir fatura çıkarılıyor. Nerede bu burs indirimi?
PARASI OLANLAR HAVA ATSIN DİYE Mİ ÖZEL OKUL?
Manisa’da da son yıllarda özel okul sayısı hızla arttı. Her köşe başında bir tabela, her afişte bir iddia: “Butik okul”, “Yabancı dil ağırlıklı program”, “Modern eğitim”… Ama LGS sonuçlarına bakınca tablo içler acısı.
Reklamlarında Harvard havası estiren okullar, sınav sonuçlarında sanki başka bir ligde. Kaç öğrenci ilk 1.000’e girdi? Kaçı tam puan aldı? Veliler çocuğunu özel okula yolladı mı, her şey tamam sanıyor. Kimse not sormuyor, sorsa da hep “çok iyi” deniyor. Çünkü başarısız öğrenciye yer yok bu vitrin dünyasında.
SON SÖZ OLARAK…
Parası olan “bizimki özelde” diyerek hava atmak istiyorsa buyursun yollasın. Ama gerçek eğitim, hâlâ devlet okullarında, idealist öğretmenlerin omuzlarında devam ediyor.
Elbette “Benim imkânım var, çocuğumu 30 kişilik sınıfa göndermem” diyenlere saygımız sonsuz. Ama unutmayalım: Özel okul tabelası çocuğun geleceğini değil; çoğu zaman velinin egosunu süslüyor.
